De lijn staat weer klaar. Vakantiewerkers zijn onderweg om de stekjes te steken. De stekrobot kan op het moment de productie niet meer aan, dus steken we er nog wat met de hand bij. De potmachine heeft gisteren nog gedraaid en ik heb geen klachten ontvangen, dus testen doe ik niet.
Om 8 uur verdeel ik de mensen over de steklijn. Allemaal anderhalve meter uit elkaar ongeveer. De meest ervaren dame aan het begin, zij heeft de start- en stopknop binnen handbereik. Ze bedient ook het vullen van de potmachine vanuit de potgrondbunker. ’Het is een go, start de machine maar.’
Ze start. Meteen hoor ik het gekraak van plastic potjes die vermorzeld worden door de pothouders die gewoon doordraaien. Ik schrik nog niet, dit gebeurt soms als we starten, de eerste potjes vallen soms wat stroef. Maar ook de tweede slag levert een verschrikkelijk geluid en ik hoor de potjes gillen. De eerste dame stopt de machine. Ik ga even kijken.
Ik haal de restjes van de potjes uit de machine en start opnieuw op. Ik kijk goed en weer gebeurt hetzelfde. En als ik nog beter kijk zie ik dat pottenautomaat helemaal niet boven de pothouders hangt. Hij kan de potjes er dus ook niet goed inzetten!
Maar snapt u wat dat betekent? Op vrijdagmiddag draait de machine als een zonnetje. Op zaterdagochtend is hij ineens chagrijnig en verdomt ie het om goed te werken. Ik vrees dat we in onze sector te maken hebben met potmachineverstelkabouters. Kleine mannetjes die ’s nachts onze machines komen verbouwen!
Ik denk dat het een groot taboe is in onze sector. Je hoort er echt zelden wat over. Maar nu ik het met wat andere collega’s gedeeld heb, lijkt het probleem groot aanwezig. Iedereen die ik sprak erkent de problemen met hun potmachine.
Dus weet dat als ook u last heeft van potmachineverstelkabouters dat u niet alleen staat. Kom er eerlijk voor uit en schaam u niet. Maak het probleem bespreekbaar, blijf er niet mee lopen, het is echt geen schande. Samen kunnen we dit oplossen, echt.
