‘Genetische variatie en Rassenlijst must voor bosverbetering’

    Om bos- en landschapsbeplantingen te blijven verbeteren, is toepassing van de grootst mogelijke genetische variatie en de Rassenlijst Bomen een must. Dat was de conclusie van een symposium bij Wageningen UR.

    Het symposium was georganiseerd vanwege de pensionering van Sven de Vries, onderzoeker aan Alterra en Centrum voor Genetische Bronnen Nederland.

    Stefano Bisoffi van de International Poplar Commission lichtte toe waarom bij populier veredeling en selectie van internationaal belang is. „Omdat populieren dankzij hun sterke wortels, erosie stoppen”, aldus de Italiaanse onderzoeker. „En omdat er veel vraag is naar populierenhout. Het is goed hout en makkelijk te verwerken.”

    Populieren zijn op bestelling te veredelen, zo had een andere onderzoeker ooit eens gezegd. Bisoffi toonde een foto van een plantage in Spanje. „Dit zijn tien jaar oude bomen, ze groeien heel snel: 60 kuub hout per hectare per jaar.”

    ’Genenbewaring is voor eeuwig’
    Michele Bozzano, coördinator van het European Forest Genetic Resources Program, hield een pleidooi voor genenbewaring van boomsoorten en -struiken.

    „Het zou voor eeuwig moeten zijn; genenbewaring is niet een project wat ooit stopt.” Maar niet elk land heeft volgens deze Italiaanse onderzoeker geld over voor deelname aan het EU-programma.

    ’Te weinig gebruik Rassenlijst’
    Krieno Fikkert van de Raad voor plantenrassen pleitte voor toepassing van de Rassenlijst Bomen. Gebruikers van plantmateriaal doen dat volgens hem nog steeds te weinig. „Als gebruiker moet je de identiteit van bomen kennen, want als je een fout hebt gemaakt, kun je die pas na een generatie herstellen.”

    De identiteit is bekend als die op de Rassenlijst staat. „Ik kan niet voorkomen dat eigenwijze gebruikers plantmateriaal bestellen van onbekende herkomst. Maar dan moeten zij achteraf niet klagen dat het materiaal niet voldoet aan hun verwachtingen.”

    De Vries, die onderzoek uitvoerde ten behoeve van de Rassenlijst, erkende dat het lastig is om gebruikers te doordringen van het nut van de Rassenlijst. „Het moet al in het onderwijs een basisdocument zijn.”