De druppelende slangen

Haspels op het veld? Al lang niet meer bij deze Brabantse boomkweker. Hij is fan van slangen waar druppels uit vloeien.

Eind vorige week reed ik naar hem toe, midden in de hittegolf, tegen de middag. Onder de rivieren begon het kwik te stijgen naar on-Nederlandse temperaturen. 34°C bij Den Bosch, 35°C bij Boxtel, en toen het hoogtepunt dieper het Brabantse land in: 37°C!

De mais stond er nog redelijk frisjes bij, met geopende bladeren. Maar de bieten begonnen al slap te hangen. Ze wachtten op de haspel die achter op het veld was neergezet, en nu naar voren werd getrokken. Hoeveel verdampt er wel niet in deze brandende zon? En wat zullen die bieten een ijskoude douche krijgen.

De boomkweker maakte zich totaal niet druk. Hij bleef koel, juist nu in deze hitte en droogte. Het was stof happen op losse grond, maar niet in zijn bomenrijen. Daar was het mooi vochtig. Dat was moeilijk te zien, maar wel te voelen zo net in de grond.

De bron was al onthuld. Dikke blauwe slangen lagen voor al die rijen. Ze vertakten in dunne zwarte slangen die na een metertje de grond indoken. Om de zoveel centimeters kwamen er kleine druppels uit, ieniemienie waaiertjes van vocht. De kweker keek er trots naar. Blij dat hij jaren geleden die haspelberegening vaarwel had gezegd.

De druppelende slangen had hij voor het eerst gespot bij een aardbeienteler over de grens. De slangen bleken autochtoon te zijn in Amerika. Elke kweker in nursery state Oregon trekt druppelslangen door de grond, tegelijk met het planten. Maar in de Nederlandse boomkwekerij? Daar zijn nog maar weinig fans van die slangen. In de aardappelen en bloembollen juist steeds meer, zei een installateur me net nog.

De boomkweker had al wel verschillende collega’s op bezoek gehad. Pietje vond de slangen niks, Jantje vond de blauwe aanvoerslang niet mooi liggen op de kwekerij, Klaasje had al haspels en die dingen draaiden nog of waren nog niet afgeschreven. Dus waarom investeren in kilometers slangen?

De eigenaar van de slangen was er heel blij mee. No stress. Even wat aankoppelen, knopje drukken, en de elektrische beregening onder de grond ging van start.

Maar als de slangen boven de grond lagen, hadden ze wel last van een natuurlijke vijand. Flappie knaagde erin om meer druppels eruit te krijgen. Die wil natuurlijk ook gemakkelijk kunnen drinken als hij dorst heeft.

Ach, ieder nadeel heb zijn voordeel, relativeerde de kweker. Nog altijd koel bij 37°C.

Foto: Arno Engels