Over kennis, leren, ukelele en paardenbloemen

Hallo groenprofessional. Hoe hou jij je kennis op peil? Of beter, hoe blijf je groeien in je vak? Een mogelijk antwoord is dat je dat niet nodig hebt. Je doet het al jaren, je doet het goed, want werk genoeg. Dus waarom zou je tijd, moeite en geld besteden aan nieuwe dingen?

Dat is een instelling waar je prima de dag en het leven mee door komt. Zelf vind ik dat echter best saai. Plus dat ik ook vind dat een leven lang leren veel oplevert. Wat kan je zoal doen?

De eerste – gratis en tijdloze – optie is goed kijken. Buiten, in het groen, is altijd iets nieuws te zien en te ontdekken. Als je maar je ogen open doet.

Een nieuw insect, een verrassende kleurencombinatie, de constatering dat wilgen pas heel laat hun blad verliezen, toch weer een plant/struik/boom die je eigenlijk nog niet kent, verschillende reacties van planten op de hitte, ga maar door.

De tweede optie is lezen. Deze column staat in het vakblad Tuin en Landschap, dus dat doe je kennelijk wel.

Een derde optie is bijeenkomsten bezoeken. Je kan gratis naar beurzen en events van leveranciers, die graag willen laten zien wat voor producten ze in huis hebben.

Ga je er helemaal voor, dan kan je een cursus doen of naar interessante lezingen. In het kader daarvan is het een goede ontwikkeling dat Het Kantinegesprek weer nieuw leven in wordt geblazen.

Het principe van een avond met een divers palet aan sprekers, van tuinontwerper tot kunstenaar, muzikant en architect, biedt interessant gedachtegoed aan.

En dan blijkt dat je eigenlijk helemaal geen ukelele nodig hebt om te snappen dat de paardenbloem een waanzinnig mooie en verrassend unieke plant is.

guest
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties