Een gedurfde rooier

    Is het de nieuwste bietenrooier? Of voor aardappelen? Het gevaarte draait van de weg af, met sturende achterwielen en zwaaiende lampen. En duikt meidoorns in.

    Als je deze machine in de verte ziet rijden, zou je bijna denken dat het om de zoveelste spectaculaire landbouwmachine gaat. Tegen het najaar zijn de zelfrijdende bietenrooiers en aardappelrooiers namelijk bekende weggebruikers op het platteland.

    Maar nee hoor. Deze spectaculaire rooimachine is van een boomkweker. En die is zo blij dat ie haar eindelijk heeft. Hij heeft er flink achteraan gezeten. Al zijn ideeën, en die van een buitenlandse collega, waren in het machineontwerp gestopt. De machine voor de collega was drie jaar geleden al af en klaar voor gebruik.

    Kennelijk was het voor de fabrikant moeilijk om bijna een kopie van die machine te bouwen. Het probleem zat ’em vooral in de knopers. De kweker wilde die graag achter op de rooier hebben, zodat hij de planten ter plaatse kan bundelen en op ferropallets kan stapelen die langs het rooien meerijden met een transportwagen.

    Maar die fabrikant durfde tenminste de bouw aan. Anderen niet, zelfs niet fabrikanten waarvan je bijna zou verwachten, gezien hun staat van dienst met rooiers van bomen of prei, dat ze een zelfrijdende klembandrooier voor zaailingbedden zo in elkaar monteren.

    Was het het wachten waard? Tja, de kweker moest wel wachten, want hij had al zoveel tijd en geld in de investering gestopt. Er was eigenlijk geen weg meer terug. Maar nu heeft hij de zelfrijder dan uiteindelijk. Even demonstreren in de meidoorns, gezaaid op vier rijen per bed.

    De machine begint vooraan te scheppen en te schudden. De planten komen schuin omhoog, en klembanden brengen ze verder omhoog. Onder de cabine door, achter op de machine naar de knopers.

    De demonstratie wordt toch maar gestopt. Ik was er al bang voor, want ook al schijnt nu de zon, zonet had het toch best wat geregend. De grond is net te nat, de planten ook. De machine rijdt voor de zekerheid maar weer de verharde weg op.

    Het kan wel een gedurfde rooier zijn, maar als de omstandigheden niet echt goed zijn, en de handel vraagt nog niet om planten: dan waagt die zich niet aan het rooien.

    Foto: Arno Engels