’Een economische wet is dat als je twee procent te veel levert, de prijs met twintig procent daalt en is er een beetje melk te kort dan gaan de prijzen sky high.’
Hé, waar ken ik dat van? Hallo boeren! Welkom in de echte wereld!
Dat zijn weer eens ouderwetse tijden. Boeren die de straat opgaan om te protesteren. In Frankrijk doen ze dat meteen goed, daar halen ze zelfs buitenlandse trucks leeg als het moet. In België ging het er netter aan toe. Daar schijnen ze alleen doodlopende wegen te blokkeren, maar toch, de boosheid komt naar boven. Ze produceren namelijk onder de kostprijs en dat houd je niet lang vol.
Wat zijn wij, siertelers, dan toch een ander slag mensen. Als er één beroepsgroep is waar ze weet hebben van werken onder de kostprijs dan wij wel. En hoor je ons klagen? Oké, dat wel ja, maar hebben wij ooit een buitenlandse vrachtwagen erom leeggehaald? Dat doen wij niet. Of de regering onder druk zetten om financieel te compenseren? Zo zijn wij niet. Kom op zeg, stel je niet aan.
Nu dus de melkveehouderij weer. Weet u het nog? Begin tachtiger jaren. Toen vertelden ze ons op school over de melkplas en de boterberg. Grote overschotten waren er omdat er veel te veel zuivel geproduceerd werd. En dus moest er een Europese quotering komen. Dertig jaar lang mocht je je bedrijf alleen uitbreiden als je melkquotum bijkocht van bijvoorbeeld een collega die ging stoppen. Tot vorig jaar. Door onder andere China’s niet te lessen dorst had de prijs van de melk intussen historische hoogten bereikt. En dus werd het melkquotum afgeschaft. De eurotekens verschenen in de ogen van de slimste boeren. Uitbreiden! Geld verdienen! Dit beloofde koeien met gouden horens.
We zijn een jaar verder. De melkprijs is dramatisch gezakt. Het aanbod is groter dan de vraag. En denk niet dat je als Nederlandse boeren daarop invloed kan uitoefenen, het is een mondiaal probleem. Wat dat betreft kunnen ze de Nederlandse rozentelers wel een hand geven.
Misschien heeft de melkveehouderij een Lucas Vos nodig. Iemand die de mensen meer melk wil laten drinken. Die de vraag mee laat stijgen met het aanbod. Als laatste redmiddel. Want je zult net fors geïnvesteerd hebben. Da’s best zuur. En dat met melk.
