Vakgenoot in beeld: Ton Kortekaas

Leeftijd:39 jaar
Bedrijf: Kallaland, snijcalla
Plaats: Voorhout
Oppervlakte: 2.900 m2 kas en daarnaast worden er diverse percelen gehuurd

Iedere week stellen we vragen aan vakgenoten. Deze week Ton Kortekaas, callateler uit Voorhout.

Waar zijn de dagen nu mee gevuld?
„Het uitgangsmateriaal voor 2020 gaat nu de grond in. Wij vermeerderen calla en daarnaast broeien wij een deel zelf af. De lat voor de export ligt hoog. Verzoling wordt bijvoorbeeld niet getolereerd, terwijl dat niets zegt over de innerlijke kwaliteit. De kwaliteit van de bloemen is gewoon prima. De bollen die we niet kwijt kunnen, broeien wij dus zelf af.”

En dat is buiten?
„Ja, we zijn geen kasmensen. Buiten is voor ons ook het meest praktisch, want je hebt daar eigenlijk dezelfde machines voor nodig als met de knollenteelt. Vanaf juni tot eind oktober zijn we buiten in productie. De kortjes verkopen we veel direct en de langere lengtes komen voor de klok. We merken wel dat de klok sneller verzadigd is dan vroeger, dus het belang van rechtstreekse lijntjes wordt groter.”

Hebben jullie altijd al in deze teelt gezeten?
„In het verleden teelde en broeide mijn vader verschillende bolgewassen. Eind jaren negentig waren er een paar flinke tegenslagen en toen hebben mijn vader en broer besloten om alles te verkopen. Alleen het onroerend goed had mijn vader nog in handen. In 2003 kwam calla in beeld en toen ze met de knollenteelt begonnen. Dat is langzaam maar zeker uitgebreid tot waar we nu staan. Mijn vader is inmiddels uit het bedrijf. Mijn broer Jan en ik hebben samen de leiding.”

En? Zijn jullie tevreden?
„Ja, al neemt de snijbloementeelt van calla langzaam in areaal af. Wat betreft het uitgangsmateriaal, is de koek de laatste jaren wat anders verdeeld. Wij hebben ons gespecialiseerd in snijcalla. Vorig jaar hebben we een nieuwe kas voor de opslag laten bouwen. Verder staan er geen grootse plannen op stapel. De tijd van uitbreiden is geweest. Het hoeft van mij niet groter.”

En waarom niet?
„Je moet het ook organisatorisch kunnen bolwerken en dat is best een dingetje. Je kunt wel handjes regelen, maar daarmee ben je nog niet automatisch ontzorgd. Ik ben nog veel uitvoerend bezig, terwijl er genoeg andere zaken zijn om te regelen. De eisen worden strenger, zo zijn wij bezig met certificering voor Global Gap.”

Nog wel tijd voor hobby’s?
„De vrije uurtjes gaan naar de kinderen. Ik heb een dochter van 5 en twee zoons van 7 en 13 jaar oud. Er is hier genoeg werk te doen, maar ’s avonds probeer ik altijd thuis te zijn.”

Vakgenoten is onze vaste rubriek in Vakblad voor de Bloemisterij over mensen in de sierteeltsector. Wil je ook een keer in beeld? Neem dan contact op met de redactie.

guest
0 Reacties
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties