Lekker griezelen

De bloemiste, groen schort, groene crocs, mengt voor een klant drie kleuren chrysanten met salal. Ik word er niet opgewonden van. Het boeket is voor op het naastgelegen ’Friedhof’ (dit betekent begraafplaats, niet patatkraam). Tijdens mijn vakantie loop ik altijd even de plaatselijke bloemenwinkel binnen. Meestal om even lekker te griezelen. Herkenbaar?

Ditmaal ben ik in Noord Duitsland, op het eiland Rügen. Van de tien gouden regels die we op het Clusius College hanteren voor etaleren en presenteren, heeft deze bloemiste nog nooit gehoord. Een oranje geglazuurd uiltje staat tussen een zijden arrangement en bonte plastic bloemengieters. Een bijna uitgebloeide Kalanchoe solliciteert naar een plaatsje in gft-bak. Mijn handen jeuken maar ik ben op vakantie en aan koffie toe.
Als ik het hierbij zou laten, doe ik de Duitse bloemisten op schurkerige wijze tekort. In Stralsund loop ik nog een bloemenwinkel binnen. De verkoopster stoft met een plumeau verfijnde schikkingen van mooi opgedroogde bloemen in sfeervol verlichte vitrines. Ik zie vele kransjes van natuurlijk materiaal met zwierige linten. De toonbank, de verdere winkel en ook de binderij zijn keurig opgeruimd en schoon. Stoffer en blik liggen tevreden en voldaan op het keurig gescheiden afval. Het is gewoonweg griezelig.

Anna Koster