De sector redt het wel, maar wie kan er mee doen?

Recent nam ik kennis van Geert Maks bestseller getiteld: Grote Verwachtingen in Europa 1919-2019. Het is een beschrijving van hoopvolle, positieve verwachtingen van de eerste twee decennia van de 21e eeuw. Maar Europa werd geconfronteerd met 9/11 in 2001, een bankencrisis in 2008, de toestand in Oost Europa en Rusland, de Noord-Zuid verhoudingen, de vluchtelingenproblematiek etc.

In het boek geen woord over een minuscuul micro-organisme dat al deze gebeurtenissen overstijgt en door lockdowns, social distancing en een 1.5 meter economie de wereld op zijn kop zet. Het is een mondiale crisis van ongekende omvang met veel persoonlijk leed.

Schrijnende beelden van eenzame kwetsbare ouderen, opgesloten in verzorgingshuizen, ic-patiënten in ziekenhuizen die vechten voor hun leven, geliefden die geen afscheid meer hebben kunnen nemen wanneer de strijd is verloren, ondernemers die hun levenswerk teniet zien gaan en werknemers die geen zekerheid meer hebben op werk en inkomen en een grote toeloop bij de voedselbanken.

Chapeau voor de moedige daden van artsen en zorgverleners die met enorme inspanning en toewijding met de nodige eigen risico’s de getroffenen nabij zijn.

Omdat een significant deel van de economie is stilgezet verwacht het IMF dit jaar een krimp van 3% mondiaal en 7% voor de Eurozone van het BNP. Dit is sinds de crisis rond 1930 niet meer voorgekomen. En afhankelijk van de duur van de crisis  en een mogelijke tweede uitbraak kan deze krimp nog hoger uitvallen. Het is een somber scenario voor 2021, maar niet ondenkbaar.

Ook verscheen er een Harvard-rapport, dat aangaf dat we de komende jaren rekening moeten blijven houden met dergelijke uitbraken van nieuwe  nog onbekende virussen.  Anderen nemen alvast een voorschot door zendmasten in brand te steken, omdat deze calamiteiten met virussen veroorzaakt zouden worden door de ontwikkeling van een wereldomspannend 5G netwerk.

Voor 2021 voorspelt het IMF een groei van mondiaal 6%,voor de Eurozone van 4%, hetgeen nog geen herstel betekent van het oude niveau.

Wat valt er nu te zeggen over de verwachtingen voor de sierteelt? De krimp van de sierteelt in 2020 zal zeker groter uitvallen dan  de 7% voor de Eurozone. Op langere termijn is er een blijvend positief perspectief voor onze sector. Voor 2021 moet het groeipercentage voor de sierteelt toch aanzienlijk  hoger kunnen liggen dan de voorspelde 4% van het IMF voor de Eurozone.

Maar wat zijn de verwachtingen op korte termijn voor de sector? Wie gaat het redden en wie niet? Hoe lang gaat dit nog duren? Naar verwachting zullen veel bedrijven op de ic van de banken komen te liggen.

Dankzij de enorme inspanningen van velen heeft de sector via de media in een vroeg stadium aandacht gevraagd van politiek en publiek voor de voorziene problemen in de sector

Maar zullen de  snel opgetuigde generieke fiscale, monetaire en financiële steunmaatregelen van ongekende omvang van overheden en banken voldoende soelaas gaan bieden? En zal het noodzakelijke maatwerk op de korte termijn zonder al teveel ambtenarij tot stand kunnen komen?

De sector gaat het op termijn wel redden, maar de vraag is wie er nog mee kan doen!

Herman de Boon,

Lees hier meer blogs van Herman