De complimenten voor U van ome Cor

Ergens tussen Sinterklaas en de Kerstman is ’ie weer jarig. Onze ome Cor. En eerlijk is eerlijk: ik ben alle verjaardagen van al onze ooms vergeten. Behalve dus die van ome Cor.

Als klein manneke gingen we er altijd met de hele familie heen. Deze keer had ik het bierglas zelf uitgezocht en ingepakt. Met een grote glimlach gaf ik het aan hem. ’Gefeliciteerd ome, veel plezier ermee, en proost’ zei ik trots en triomfantelijk. Hij pakte het cadeautje aan en dumpte het, zonder uitpakken, in één beweging naast zijn fauteuil. Ik hoorde het glas rinkelen en versplinteren in de verpakking. Hij keek me allang niet meer aan en mompelde: ’Gelukkig, ik heb heel de kast vol staan met van die rommel.’

Het is typisch ome Cor. Hij weet zich gewoon geen houding te geven als hij aandacht en complimentjes krijgt. Maar wie wel? Ik voel me ook ongemakkelijk als ik complimenten krijg over deze columns. Als ik op een feestje plotseling word voorgesteld als ’een beroemde boomkweker’. Als mijn broer op een beurs naast me in de stand staat te zuchten dat er weer iemand over begint. Het went echt niet als je voor een beursbezoek ineens een paar uur meer uit moet trekken omdat ’wildvreemden’ je herkennen en aanspreken.

In mijn familie is ’ome Cor’ een stopwoordje geworden. Een gimmick. Heb je een slechte dag, een slecht humeur, ben je ondankbaar of gewoon chagrijnig, dan is er altijd wel iemand die roept: ’Lukt het, ome Cor?’ En zo slaagt die lompe ome er dan toch in om het tij te keren. Zo haal je toch iets goeds uit iets slechts.

En omdat ik echt geen ome Cor wil zijn: bedankt voor alle reacties op mijn columns in dit vakblad. Ik geniet er echt van. En bedenk u wel, u bent niet mijn publiek, maar ik vooral het uwe. Ik verwonder me elke dag weer over ’ons boomkwekers’. Dus ga in 2014 lekker door met het uithalen van allerlei rare fratsen en streken.

ps. Ik heb ome Cor het jaar erop verrast met een ingepakte zak zout. Ook die viel met een kwak op de grond, maar er rinkelde niks. En ik stel me voor dat, toen iedereen weg was, hij ook heeft geglimlacht bij het uitpakken.