Slechtnieuwsgesprek

’Goedemorgen, wil jij voortaan je aanbod bij ons aanbieden via de VIP-lijst uit Plantconnect, de webshop van Floraholland?’ Yes, de VIP-lijst! Ik voel me vereerd…

Kunnen we tenminste stoppen met dat onhandige op en neer gemail van die Excel-sheetjes. En ik ben VIP! Very Important. Of slaat dat eigenlijk meer op mijn klant? Is dat de VIP? Maakt niks uit, enthousiast vul ik het in en klik op ’Opslaan’.

’Hoi Coen, met mij nog een keer. Bedankt voor het invullen. Ik wil je nog even mededelen dat wij vanaf nu stoppen met bestellen.’ BAM. Mijn hart zit in mijn keel. Hoe kan dit? Van VIP naar SIP in een paar minuten. Verdomde webshops ook. Weg contact met je klant, alles digitaal, geen manier meer om je te onderscheiden. Bestellingen komen binnen via Florecom of de mail. Weg mogelijkheid om die laatste twee laagjes op je kar te lullen zodat die wel helemaal vol is. Geen kans meer om, als die witte op zijn, die andere soort witte te verkopen.

Waarom doet die klant dit? Juist omdat we alleen nog contact hadden via die vervloekte Excel-sheetjes reed ik een paar keer per jaar naar deze klant toe. Ging ik kijken en vragen hoe het was. Droeg ik oplossingen aan voor kleine probleempjes. Laatst nog, vonden ze het wat vers en konden ze het niet zo goed bewaren in hun hal. Stelde ik voor om tijdelijk kleinere partijen af te sturen tegen hetzelfde geld. Zodat ze vaker verse handel binnenkregen. Het leek mij geld te kosten, maar ik verkocht ineens zoveel meer. Toen waren we allebei helemaal blij. Hij belde nog op om me te bedanken voor het meedenken.

En dan nu dit? Terwijl ik echt alles doe wat ze vragen? Oké, klantspecifiek aanbod maken via Plantconnect bleek toch niet goed genoeg te werken. Maar dit VIP leek het helemaal. Niet dus.

’Ben je er nog?’ ’Uh ja, sorry, ik schrok even, maar dat kan toch zomaar niet? We doen al zo lang zaken en ik zag dit toch echt niet aankomen.’ Ze lacht. ’Nou, maar als jij dat kommaatje weer een plekje naar achteren zet, en normale prijzen hanteert, dan gaan we weer vrolijk verder hoor.’ ’Pfvieww, ik schrok al.’