Hij is boos. Op zijn lerares van Kunst en Cultuur.
Hij moest een totempaal maken maar zij vond dat het beter kon. Dus hielp ze hem een handje. Maar het resultaat was niet naar zijn zin. ’Geen toegevoegde waarde’ mopperde hij. Dat vond zij op haar beurt weer niet leuk. De uitkomst van deze clash? Een 1.
’Dat was niet zo handig van je’, zeg ik belerend. ’Vliegen vang je met stroop, niet met azijn. Als je aardiger tegen haar was geweest, had je gewoon een voldoende gekregen.’ Nou, dat mag dan zo zijn, maar hij houdt vol dat ze hem een kunstje heeft geflikt. En hij gaat geen stroop om haar mond smeren. Principes zijn principes. Stom mens. Ja, het is soms echt gezellig bij ons aan tafel.
Een beetje mensenkennis is nooit weg. Aanvoelen wat voor een ander belangrijk is. Weten waar je iemand blij mee maakt. Of goed doorhebben wat je beter niet kunt zeggen. Daar kun je je voordeel mee doen. Je creëert er een win-winsituatie mee. Heel wat huwelijken zouden er bij gebaat zijn. Of werkvloeren.
Neem nu bijvoorbeeld het beleid van FloraHolland ten opzichte van de handel. Hoe is de sfeer in een jaar tijd niet verbeterd doordat Lucas Vos duidelijk heeft aangegeven dat de veiling niet op de stoel van de handel moet gaan zitten? Daar haal je de kou mee uit de lucht. Samenwerken wordt weer mogelijk. Win-win.
Mensenkennis dus. Lucas Vos heeft het. Maar daarom verbaast het me nog steeds waarom hij toch die cadeaubon in de cadeaumarkt van de eerste plaats wil stoten. Want als je iets van mensen weet en vrouwen in het bijzonder, dan snap je toch dat je hen keuzevrijheid moet laten? Neem nu mijn echtgenote. Als ik haar laat kiezen tussen een boeket bloemen en een cadeaubon dan neemt ze de laatste. En ze is vast niet de enige. Zeg eens eerlijk?
Waarom gunnen wij de cadeaubon niet gewoon de eerste plaats? Laat toch lekker gebeuren. Maar dat niet alleen, probeer er voordeel uit te halen! Lift mee op het succes. Denk aan die oude slogan ’Op de markt is uw gulden een daalder waard.’ Verleid de gelukkige cadeaubonontvangers met iets als ’Bij de bloemist is uw bon van € 10 € 15 waard.’
Het kan toch zo simpel zijn. Ze zouden er op school een vak van moeten maken. Mensenkennis.
