‘Het risico is aanwezig dat de leden die een regioavond hebben bezocht het nu slaapverwekkend gaan vinden, maar dat is niet anders.’
Ik kan een geeuw maar moeilijk onderdrukken. De nacht was toch al kort door die strafschoppenserie. Kom op Buchwaldt, denk ik bij mezelf, afronden! Ik wil naar bed.
Het zijn enerverende tijden. Kwekers die tijdens een vergadering het management terugfluiten omdat ze het oneens zijn met het te voeren beleid. Het is de perfecte illustratie dat ook bij de gewijzigde bestuursstructuur de ledenvergadering het laatste woord heeft. Daar heb ik trouwens nog niemand over gehoord.
Enerverend ja. Want juist in een tijd dat tuinders zich tot elkaar wenden door het oprichten van telersverenigingen (samen sta je sterker!) krijgt de telersvereniging die FloraHolland heet te maken met leden die zich hardop afvragen of lid zijn van de veiling wel zoveel voordeel biedt. Ze denken dat ze best zonder die paraplu kunnen. De veiling? Die kost alleen maar meer geld, dat zie je toch?
Logisch dat een aantal van hen daarom ook tegenstemmen als er van de leden offers worden gevraagd. Waarom zou je meedoen als het beleid je niet aanstaat? Zelf hebben ze vaak ook heel andere ideeën bij hoe het wél moet. In vroeger tijden werden zulke mensen spoedig in het bestuur gekozen. Dan zongen ze al snel een toontje lager.
Wat mij tijdens de regiovergadering en ook bij de ALV door het hoofd speelde was het woord vertrouwen. Er is door de directie een voorstel gelanceerd dat werd goedgekeurd door de raad van commissarissen. Een voorstel dat ook is besproken in adviesraden. Hoeveel vertrouwen heb je in je collega’s als je dan toch tegen zo’n voorstel stemt? Soms moet je eigenwijsheid opgeven voor de wijsheid van anderen. Ook dat is coöperatief.
De leden hebben uiteindelijk hun vertrouwen uitgesproken in het voorgestelde beleid. Aan Lucas Vos en Rens Buchwaldt de taak om dat vertrouwen niet te beschamen. Tijdig en volledig informeren van de leden bij tegenvallers is daarbij noodzakelijk gebleken. Regioavonden zijn opeens weer belangrijk.
Ik zou die telersverenigingen maar niet te groot laten worden. Je zal al die neuzen dezelfde kant op moeten laten wijzen…
