Zondagmiddag. Ik ben mijn zoontje aan het leren fietsen op het asfalt van het nieuwe ’parque bicentenario’.
Nog geen twee en een half jaar geleden was dit het oude vliegveld in hartje Quito. Er is niets veranderd. De vijf slurven hangen er zielig bij, de verkeerstoren is verlaten en aan de zijkant staan een paar bouwvallige hangaars. Er is een prestigieus plan voor de aanleg van een sportaccommodatie, een boulevard en een paar vijvers. Maar niemand weet wanneer ze dat gaan uitvoeren. Desalniettemin is het er in de weekenden een drukte van jewelste. Joggers, fietsers, hondenuitlaters. De landingsbaan dient voor menigeen als ultiem fiets- en trimpad.
Het is amper voor te stellen, maar over precies een maand, op 7 juli, is deze plek het decor van de grootste mis ooit in Ecuador. Paus Franciscus komt een paar dagen op bezoek en zal vanaf ditzelfde asfalt naar verwachting anderhalf miljoen gelovigen toespreken.
Het aftellen is nu echt begonnen. Sinds begin dit jaar bekend werd dat hij een vierdaags bezoek aan Ecuador zou brengen, komt ieder ander nieuws op de tweede plaats. Bijbelse spreuken voorafgaand aan het journaal, een dagelijkse rubriek in de krant. Voor een niet-gelovige als ik, is het moeilijk voor te stellen wat zo’n aankondiging met een land doet. Maar het is hier één grote hype.
Wie van buiten de stad nog bij de mis aanwezig wil zijn, moet hopen op een slaapplaats. Want alle hotels in Quito zijn al weken uitverkocht. Om toch zoveel mogelijk gelovigen de kans te bieden een glimp van ’el Papa’ op te vangen, heeft Quito zijn bewoners nu opgeroepen om ook thuis mensen op te vangen. Rozenkransen met de afbeelding van paus Franciscus, schilderijtjes omlijst met geïmporteerd en gezegend hout uit Israël, posters. Het hoort er allemaal bij.
Er is zelfs een officiële pausen-hymne uitgebracht. Het deed me gelijk denken aan ’popie-jopie-jo’, van Henk Spaan en Harry Vermeegen. Toch grappig hoe zo’n liedje dertig jaar lang blijft hangen. Wat was dat duo toen populair. Of het nieuwe lied me ook weer zo lang bij zal blijven, dat denk ik niet. Maar dat mijn zoontje op deze straks heilige grond heeft leren fietsen, dat zal ik niet snel vergeten!
Victor van Dijk, vestigingsmanager Zuid-Amerika FleuraMetz
