Onlangs heb ik diverse interviews gehouden met potentiële talenten om mijn team voltallig en op een zo hoog mogelijk niveau te houden.
We zoeken altijd jonge mensen die van de universiteit komen. Van de agrarische universiteit wel te verstaan. Zodat er alvast wat bassiskennis aanwezig is. De details leren ze hier wel.
Werken in de agrarische sector verliest aan populariteit onder jongeren dus de spoeling is niet zo erg dik. Potentiële kandidaten worden na een soort pre-interview door mij een voor een geïnterviewd. Eerste waar ik op let, met name bij jonge mannen, zijn de nagels. Daar kun je namelijk al heel veel aan zien. Een hele lange pinknagel terwijl de rest kort is wijst op iemand die graag laat zien dat hij niet met zijn handen hoeft te werken. Als die nagel dan ook nog eens helemaal schoon is, is dat een teken dat we met een potentiële baliekluiver cq kantoorzitter te maken hebben. Direct minpunt.
Bij vrouwen let je op de huidskleur. Wat de pinknagel voor mannen is, is de huidskleur voor vrouwen. Hoe witter hoe beter, de huidskleur dan, niet de nagel. Dat is namelijk ook een teken dat ze in een sociale status verkeren waarin ze niet veel naar buiten hoeven en dus al helemaal niet op het land of de werkvloer verkeren. Sommigen hebben een gezonde kleur van het buiten zijn en proberen dat dan te camoufleren met een laag witte stopverf. Daar prik je makkelijk doorheen. Je maakt een grappige opmerking en als er geen scheuren in het gezicht komen bij het glimlachen is de witte kleur echt en krijgt de gegadigde dus ook direct een minpunt.
Na zo’n eerste indruk peil je de aanwezige kennis, die valt soms mee en soms tegen. Als je bijvoorbeeld een schimmel in je gewas hebt is het echt niet nodig om dit gewas gelijk te rooien en nieuw te poten. Of deuren van de kas openzetten als het warm wordt. Die kennis kun je bijbrengen. Voor mij is veel belangrijker dat het bijtertjes zijn. Dus karakter hebben en niet opgeven. Dat is wat ik zoek. Niets is namelijk frustrerender dan iemand opleiden en als je er nut van gaat krijgen dat ze weglopen. Het is net parelvissen. Veel lege schelpen, maar af en toe zit er een pareltje tussen!
Cok Harteveld is general manager Van den Berg Roses in China
