Ik leg hem uit hoe hij de zijschermen op en neer laat lopen.
’Enne…’, aarzelt hij, ’mag ik hier in de kas ook roken?’ Ik kijk hem aan, wijs achter me naar het stoomzeil waar een pluimpje waterdamp door een gaatje omhoog kringelt en zeg lachend: ’Als hij het mag, mag jij het ook.’
Het zijn weer van die weken waarbij een strakke planning onontbeerlijk is. Tenminste, als je daarvan houdt natuurlijk. Je hebt mensen, en onder hen zijn vast ook tuinders, die pas gedijen bij een bepaalde hoeveelheid chaos in hun leven. Hoe gekker hoe liever. Voor alle duidelijkheid: ik hoor daar niet bij. Denk niet dat ik last heb van smetvrees maar een beetje ordnung muss er wel sein ja. Dat houdt de boel overzichtelijk.
En met doordeweekse vrije dagen zoals je die in deze tijd tegenkomt, kun je dat overzicht zomaar kwijtraken. Heb je constant het gevoel dat er te weinig uren in een dag zitten. Maar aan de andere kant, als het wél lukt is de voldoening des te groter. Dan zit je ’s avonds aan tafel voor de warme maaltijd en zeg je vergenoegd: ’Zo, dit was een dag waarop alles lukte.’ Jij blij, je vrouw blij en je kinderen ook. Papa is niet chagrijnig vandaag! Yeah!
Plannen wordt des te lastiger naarmate je met meer factoren en mensen te maken hebt. Dan moet er na het stomen en vóór het freesen snel een gevelscherm vernieuwd worden bijvoorbeeld. En in diezelfde afdeling moet ook een drainwaterleiding worden aangelegd. Precies op dinsdag, want dan is alles leeg en kunnen ze in een moeite doorgaan. Zie dat maar eens voor elkaar te krijgen.
En warempel, alles werkt mee. Tot op die dinsdag dan. Want dan komt er in de loop van de morgen opeens een belletje: ’We hebben het erg druk met een storing, dus die leiding gaat vandaag niet lukken waarschijnlijk. Ik heb even een onderaannemer gebeld en hij kan het eventueel op Hemelvaartsdag doen.’ Ja, doei… Die dag had ik vrij gepland. ’Oké, ik zal het hem zeggen.’
En ja hoor, een uur later staan er twee mannen voor de deur. ‘Ik hoorde dat je moest freesen dus we hebben de planning maar even omgegooid, dan doen we het nu wel tussendoor…’ klinkt het in onvervalst lijzig Westlands. De planning omgegooid. Zij kunnen dat dus wel. De helden.
