Volgens econoom Jaap van Duijn maakt de Russische boycot het nadeel van specialisatie in de tuinbouw duidelijk. „De kweker kan geen kant op. Zijn inkomen hangt af van die ene tomaat of die ene paprika.”
Van Duijn, afkomstig uit een Westlands tuinbouwgezin, deed zijn uitspraken afgelopen zaterdag in zijn column in De Telegraaf. Hij gaat daarin in op de specialisatie in de tuinbouw. „Veel tuinders die nu getroffen worden door de Russische boycot, doen wat iedere belegger ten strengste ontraden wordt: alle eieren in één mandje stoppen.”
„De kweker die in een bedrijf van twintig hectare één soort tomaten kweekt, is als de belegger die al zijn miljoenen in één aandeel belegt. Gaat het goed met Philips, dan is hij dik tevreden. Maar is er een probleem in de lichtdivisie, of valt de omzet vanwege valutaperikelen tegen, dan kan het vermogen ook aardig slinken”, stelt de econoom.
Van Duijn zegt verder dat de Philips-belegger in feite nog beter af is dan de tomatenkweker. Het aandeel kan flink in koers dalen, maar er is een ondergrens, gevormd door de intrinsieke waarde, terwijl de prijs van een kilo tomaten tot dicht bij nul kan dalen. Ook zal de belegger niet verrast worden door een plotselinge stijging van het aantal uitstaande aandelen, waardoor de prijs onderuit kan gaan.
Van Duijn ziet ook de voordelen van specialisatie. De kweker kent het gewas door en door, weet welke ziekten het kunnen bedreigen, kan schaalvoordelen behalen door in grote kassen te produceren, kan zich met de afzet bezighouden en proberen aldus met een zo laag mogelijke kostprijs een zo hoog mogelijke afzetprijs te realiseren.
De nadelen van specialisatie worden door de Russische boycot plotseling echter overduidelijk. Van Duijn: „Wat als er een ziekte uitbreekt, het weer tegenzit, er plotseling veel aanbod van hetzelfde gewas uit het buitenland is, consumenten het product niet meer willen, of als een land een importverbod uitvaardigt? De kweker kan geen kant op. Zijn inkomen hangt af van die ene tomaat of die ene paprika.”
