Willy

De bezuinigingen van Buitenlandse Zaken in Den Haag hebben zelfs Afrika getroffen.

De ambassade in Kampala moet bezuinigen op ontwikkelingswerk, onkosten en salarissen. Waar voorheen nog Nederlanders op de ambassade werkten, zijn deze deels vervangen door lokale medewerkers. Die zijn ’en masse’ op Nederlandse les om de Nederlanders ter plekke nog in de eigen taal te woord te staan. En straks moet een Oegandees een visum verstrekken aan een Oegandees. Nou, dat staat natuurlijk garant voor steekpenningen. We gaan dus nog een hele hoop beleven.

Het scheelt Nederland in eerste instantie een paar salarissen op Nederlands niveau, maar naar de kosten op de lange termijn kunnen we alleen maar gissen. Neem nu Koningsdag. Omdat de ambassade in Kampala nagenoeg failliet is, was er geen geld meer voor een fatsoenlijke borrel met een bitterbal en haring. Daarom werden Nederlandse bedrijven verzocht een donatie te doen. We kregen voor een paar honderd euro onze naam op een banner en de ambassadeur noemde ons tijdens zijn toespraak. Ondertussen zoop iedere Nederlander meer dan normaal veel bier „omdat het gratis is”. De blokjes kaas en haringen, ingevlogen door de KLM, waren niet aan te slepen en de minstens 800 Nederlanders vermaakten zich opperbest. En je spreekt nog eens wat wat landgenoten, waarbij me opviel dat men zich er vaak over verbaast dat je stek moet maken in Afrika om de Nederlandse tuinders te voorzien van plantmateriaal. De wereld is gek geworden vinden velen.

Wij zijn juist trots op ons product en voorzien velen van werk en inkomen. Ik geniet van de diversiteit aan Nederlanders die op de een of andere manier hun geld verdienen in Oeganda. Veel hulporganisaties hier geven geld weg. Persoonlijk geloof ik meer in het bedrijfsmodel waar mensen werken en een salaris ontvangen. Maar daarover zijn de meningen verdeeld.

Maar de stemming op de ambassade zat er goed in. Door het vele bier begon men wartaal uit te slaan en werd er Willy Willy geroepen. De afterparty was in een Nederlandse kroeg waar het nog heel laat is geworden. O wat missen we Nederland toch een dag per jaar.

Feico Smit, algemeen directeur Royal van Zanten Oeganda