’Hallo, ja, ik dacht ik bel eerst even. Ik heb plastic nodig, 2,5 meter breed. Rollen van 100 meter. Heb je die op voorraad?’
Er wordt gehumd aan de andere kant van de lijn. ’Ik zal eens even kijken.’ En ja hoor, na een half minuutje: ’Er staan hier nog vijf rollen van 2,5 meter breed. Transparant. Is dat wat je zoekt?’ ’Dat is uitstekend! Ik kom eraan!’
Dat komt heel goed uit. Kunnen we precies voordat er morgen gefreesd wordt nog even plastic ophangen bij de gevel. Voor je het weet is het weer winter en dan kun je maar beter gesteld zijn. Naast een plastic wandje groeit het altijd beter, dat heeft de ervaring wel geleerd. O ja, meteen even nietjes meenemen, de bodem van het doosje is in zicht.
Ik heb bewondering voor collega’s die over de grens denken. Stel je toch eens voor, een bedrijf opzetten in Afrika bijvoorbeeld. Wat komt daar allemaal niet bij kijken? De taal natuurlijk, de mensen daar, andere gewoonten en insecten. En vooral: je zit zo’n eind bij je toeleveranciers vandaan. Da’s echt niet handig.
Ik heb dat ook weleens gevraagd aan een kassenbouwer die regelmatig in het buitenland aan het werk is. Hoe hij dat nou doet. Je kan niet even naar de zaak om een paar schroefjes, boutjes of luchtingstangen te halen. ’Nee, dat moet je allemaal heel goed organiseren. Je bekijkt van tevoren precies wat je nodig hebt, wat je daar kunt kopen en wat hier vandaan moet komen en dat laat je een paar weken voordat je gaat bouwen verschepen.’ Het lijkt haast het boodschappenbriefje wel dat ik vroeger van mijn vrouw meekreeg.
Je staat er niet zo vaak bij stil maar we hebben het toch wel gemakkelijk wat dat betreft. Zeker als je in een tuinbouwgebied zit. Eens in de twee weken stuur je een fax of een mail met daarop wat je nodig hebt aan kunstmest, gewasbeschermingsmiddelen en wc-papier. Dat komen ze dan keurig de volgende dag brengen. En als je iets vergeten bent of direct nodig hebt kun je altijd zelf de auto nog even pakken. Zoals met die rollen plastic. Ideaal.
Ze liggen al klaar op een karretje. De bon er zelfs bij. Top! In een kwartier ben ik weer terug. Om er vervolgens achter te komen dat ik de nietjes vergeten ben. Nou ja, dan morgen nog maar even terug.
