De Vogel- en Habitatrichtlijn is heel geschikt om biodiversiteit en andere maatschappelijke belangen tegen elkaar af te wegen. Knelpunten zitten vooral in de toepassing van de richtlijn. Dat concludeert Netwerk Groene Bureaus.
De toepassing verloopt soepel als projecten vanaf de start rekening houden met deze Europese richtlijnen. Maatschappelijke discussies over wenselijkheid van projecten en praktische knelpunten in de uitvoering kunnen de toepassing van de richtlijnen wel bemoeilijken. Dit stelt het Netwerk Groene Bureaus in een rapport waarin een evaluatie van de Vogel- en Habitatrichtlijn is gemaakt.
Fitness Check
Het Netwerk Groene Bureaus heeft de ervaringen van leden met de Vogel- en Habitatrichtlijn geïnventariseerd, als bijdrage aan de evaluatie van deze richtlijnen via de ‘Fitness Check’ die de Europese Commissie uitvoert. De richtlijnen en de daarop gebaseerde nationale regelgeving blijken goede instrumenten voor de afweging tussen biodiversiteit en andere maatschappelijke belangen. Deze instrumenten werken het best als de voorbereiding van projecten op tijd start en de maatschappelijke eisen over biodiversiteit zijn verwerkt in het ontwerpproces van het project.
Structuur
Bij discussies over maatschappelijke belangen voorkomt de Vogel- en Habitatrichtlijn veel discussie en vertraging, omdat de richtlijnen bijdragen aan structuur in de besluitvorming. De toepassing van de richtlijnen kost wel tijd en geld om te komen tot de gewenste oplossingen, waarbij tegengestelde belangen voldoende zijn verenigd. Deze investeringen zijn niet verbonden aan de richtlijnen als zodanig. Die geven alleen de spelregels voor het besluitvormingsproces.
Knelpunten
De toepassing van de Vogel- en Habitatrichtlijn kent vier belangrijke knelpunten in de uitvoering:
– onvoldoende anticipatie op de richtlijnen in de projecten;
– een tekort aan ecologische onderzoekskennis;
– regelmatige veranderingen in de interpretatie van de regelgeving;
– onduidelijkheden bij de toepassing van de regelgeving.
Deze knelpunten worden geleidelijk opgelost doordat overheden, initiatiefnemers, belangengroepen en adviesbureaus meer ervaring opdoen met de Vogel- en Habitatrichtlijn. Intensieve uitwisseling van opgedane ervaringen is essentieel voor een goede uitvoering van deze richtlijnen.
