Schuifjeuk

Wanneer ik een ontwerpopdracht heb ga ik langs bij de klant. Ik bespreek de wensen, meet de tuin in en maak foto’s. Vervolgens ben ik enkele dagen, soms zelfs weken, bezig met het uitdenken van een concept en de grote lijnen, maar er komt nog niets uit mijn handen. Het speelt zich alleen nog maar af in mijn hoofd.

De tussenstap is dat ik alle gegevens in een map doe. Ik kijk nog wat op Google Earth en heel soms moet ik nog een keer langs om de situatie in een wat rustigere gemoedstoestand te bekijken. Bij het eerste bezoek ben ik vaak redelijk opgewonden en neem ik het niet altijd in een keer goed op. ADHD in mijn hoofd qua tuininformatie!

Vervolgens, wanneer er wat minder onderhoud te doen is en er geen grote aanleg in de planning staat, ga ik aan de slag. Dat is, als ik niet uitkijk, nogal eens in de vakantie. Bij voorkeur teken ik in mijn kantoortje aan de grote tafel. Deze moet natuurlijk eerst worden schoongemaakt, de tekenmaterialen worden klaar gelegd, kalk, stiften, krijt, tekenbord et cetera et cetera.

Maar soms kán ik niet meteen aan de slag. Mijn werkplek is rommelig en moet worden opgeruimd en in het ergste geval moet mijn kantoor helemaal anders ingericht! ‘Schuifjeuk’ heet dat volgens een goede vriendin van mij.

En dán, na eindeloos gedraai en gedreutel, als ik alles in mijn handen heb gehad, kan ik gaan zitten en teken dan in één keer mijn beste concept. Soms schets ik nog wat door maar meestal is mijn eerste idee toch het beste. Dat weet ik pas zeker door de omweg te nemen van de extra schetsen. Ik ben wijzer geworden en weet dat het ontwerp wordt uitgedacht voordat ik aan het tekenen ga. Tijdens het douchen, yogales, slapen, autorijden en als laatste het schoonmaken en ordenen van mijn werkplek.

Toen ik net begon met ontwerpen dacht ik dat het vluchtgedrag was. ‘Hoezo ging ik schoonmaken en ordenen en schuiven terwijl er zo ́n leuke opdracht op mij lag te wachten?’ Dat baarde mij zorgen. Inmiddels weet ik beter.

Het ontwerp wordt overal gemaakt behalve aan de tekentafel en ik weet dat ik hier niet uniek in ben.