Tuin der Wansmaak

Elk jaar bezoek ik de Keukenhof minstens één keer, het liefst wanneer naast de miljoenen bloembollen de vele bloesembomen die het park rijk is in bloei staan. Een bezoekje aan de inspiratietuinen mag daarbij natuurlijk niet ontbreken.

Een park waar jaarlijks bijna een miljoen tuinliefhebbers doorheen lopen, daar wil je als groenbranche natuurlijk je visitekaartje afgeven. Helaas staat op dat visitekaartje al enkele jaren de naam van Rob Verlinden.

Nou heb ik persoonlijk niets tegen de man en zijn programma. Prima als je een tv-format weet op te hangen aan het met geprefabriceerde rommel volstoppen van tuinen, met hier en daar wat eenjarigen en vaste planten. Liefst planten die niets met het lopende seizoen van doen hebben. Maar het is wel treurig dat Rob’s Tuin, bij gebrek aan beter, op de Keukenhof het uithangbord wordt voor de Nederlandse hoveniersbranche.

Het thema van de Keukenhof is dit jaar Vincent; het is immers het 125e sterfjaar van de schilder. Het lijkt er echter op dat Rob de boodschap niet goed heeft begrepen, want zijn tuin is geïnspireerd door Mondriaan. U weet wel, de schilder van die abstracte vlakken in primaire kleuren. Niet alleen begon Mondriaan pas met schilderen toen Van Gogh al was gestorven, ook qua kunststroming hebben ze net zoveel met elkaar gemeen als Beethoven met de Beatles.

Maar goed, ze komen allebei uit Nederland, moet de gedachte zijn geweest, en ze konden allebei aardig schilderen. Zoiets. Wat Verlinden echter met het thema doet, is werkelijk om te huilen. Ik denk dat Mondriaan van woede zijn Victory Boogie Woogie in stukken zou hebben gescheurd bij het zien van Rob’s Tuin. Tuincentrumplantjes zijn in willekeurige blokken rond een soort rode veranda in Rietveld-stijl en een blauwe vijver met rioolbruin water geplant. Om onduidelijke reden staan er vier palmboompjes in de tuin. In het kader van de klimaatverandering?

Het is allemaal van een grote treurigheid en wansmaak. Daarbij zijn er in de tuin maar weinig bloembollen te vinden, iets wat je toch zou mogen verwachten op een bloembollententoonstelling als de Keukenhof. Maar ja, anders kan Rob natuurlijk al die gesponsorde plofplanten niet kwijt in zijn tuin.

Afgezien van het gebrek aan goede smaak is het de totale anti-tuin. Ga maar na. Geen eetbaar groen, geen biodiversiteit (op een muur opgebouwd uit mosselschelpen na), geen duurzaamheid. Als Rob een visitekaartje afgeeft, dan is het vooral een voorbeeld van hoe het niet moet. Misschien kunnen volgende editie partijen als NL Greenlabel of VHG met De Levende Tuin aan de duizenden Keukenhofbezoekers laten zien dat het ook anders kan.

Thema op de Keukenhof is dit jaar Van Gogh. Maar Mondriaan mag ook…

Viooltjes zijn fantasieloos naast lavendel, hyacinten en narcissen aangeplant.

Verlinden lijkt bij het tuincentrum zijn karretje te hebben volgegooid met plantjes die toevallig in de aanbieding waren.

Mooi blauw is niet, eh, lelijk. En waar heeft Rob dat leuke hondje gevonden?

Zou Rob dit ook zo in zijn eigen tuin aanplanten?