Vertragingen van 24 tot 48 uur meer regel dan uitzondering

We raken er inmiddels aan gewend, aan de berichten dat er wéér een verzending vertraagd is. De krapte aan vrachtruimte was ook afgelopen maand dagelijks voelbaar. Op routes naar Europa en Australië kwamen we er nog aardig goed van af, maar naar op papier de gemakkelijkste bestemming –  Miami – blijft het dramatisch.

Vertragingen van 24 tot 48 uur zijn meer regel dan uitzondering. Dat geldt evengoed voor vluchten uit Colombia. Bij onze maandelijkse Noord-Amerika meeting omschreef een collega’s de problematiek treffend: niet de lockdown, plaatselijke onrust of afstel van evenementen is momenteel de grootste uitdaging, maar ‘hoe krijg ik mijn bloemen op tijd binnen?’ Pas wanneer de dozen fysiek in het filiaal staan, durft hij ze aan te bieden aan zijn klanten.

Er is simpelweg te weinig southbound vracht om het voor de airlines interessant te maken extra capaciteit in te zetten. Leeg heen vliegen, en alleen vol terug is (te) duur. En passagiersvluchten die elk een paar ton vracht meenemen, zijn er bovendien ook nog nauwelijks.

Tegelijkertijd zorgt het wegvallen van diezelfde passagiersvluchten bij ons thuis inmiddels voor de nodige schaarste en open plekken in de provisiekast. De bevoorrading van Nederlandse lekkernijen stokt nu al bijna een jaar! Geen collega’s of familie die drop en ander lekkers meenemen. Niks.

Al maanden leven we op rantsoen

Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit eerder zonder Nederlandse kaas, hagelslag, muisjes of Cup-a-Soup heb gezeten, maar nu komt dat moment toch wel heel ernstig dichtbij. Al maanden leven we op rantsoen hier thuis. De kids mogen alleen nog maar in het weekend één boterham met vlokken. En m’n vrouw is gestopt Nespresso te drinken, zodat die laatste paar capsules nog voor mij over zijn.

Maar geluk bij een ongeluk! De kaasbevoorrading is sinds kort weer op gang gekomen. Dankzij hulp uit onverwachte hoek nog wel. Want sinds kort hebben we er vlakbij Quito een heuse Hollandse kaasmakerij bij: MonarKaas, gerund door boer Hans. Een microbedrijfje die van zo’n 10 lokale boertjes melk ontvangt en daar naar authentiek recept de heerlijkste Hollandse jong belegen en komijnen kazen van maakt.

Nog even, en dan is ook de eerste brandnetelkaas gerijpt. Ik kijk er nu al naar uit. Want Nederlandser wordt het niet!

Victor van Dijk,

Vestigingsmanager Zuid-Amerika FleuraMetz

Lees hier meer blogs van Victor

Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties